Stamboom van Rienk en Bettie van der Beek

Pieter is overleden in 1807 in Deventer op 92-jarige leeftijd, dus hij moet in 1714 of 1715 zijn geboren.
Volgens de burgerschapsakte van Pieter van der Beek en zijn gezin (zie onderaan in dit grijze venster) komt Pieter uit Oostende in België.
 
Pieter bereikte een hoge leeftijd, vooral voor die tijd. In de eerste helft van 1807 overleden in Deventer 219 mensen; daarvan waren er 41 ouder dan 65, maar 104 waren er jonger dan 10 jaar.
Het overlijdensbericht van Pieter zie je hieronder.
 

 
Hij werd 92 jaar volgens dat bericht en hij woonde op Waterstraat 43 in Deventer. In 1765 woonde hij daar ook al, dat zie je verderop bij het bericht van de begrafenis van dochter Elisabeth van der Beek. Dus hij heeft daar zeker 40 jaar gewoond.
Hier rechts zie je een foto van de Waterstraat in 2017, dus Pieter van der Beek heeft waarschijnlijk in zo’n soort huis gewoond. Helaas bestaat Waterstraat 43 niet meer, de huizen aan de kant met de oneven nummers (links op de foto) zijn afgebroken en vervangen door andere bebouwing.

Een jaar voor zijn dood maakte Pieter een testament op.
Daarin verklaart hij dat hij voor fl. 5000,- aan eigendom bezit. Hij verklaart ook dat hij de goede diensten en “getrouwe oppassing” van zijn twee bij hem thuis wonende kinderen Pieter en Gerharda erkent, en daarom legateert hij “aan zijn Dogter Gerharda Jaarlijks een Summa van seventig Guldens, van den 1sten Januarij 1788 af aan, tot Zijn overlijden toe, en aan zijn zoon Pieter Jaarlijks een Summa van vijftig guldens, mede van den 1sten Januarij 1788 af aan, tot Zijn overlijden toe”. Verder verklaart Pieter dat hij tot zijn enige erfgenamen benoemt zijn vier kinderen Garrit Hendrik, Gerharda, Francina en Pieter van der Beek, alsmede zijn kleinzoon Pieter van der Beek, zoon van wijlen Pieters zoon Gerhardus van der Beek.
Wat er overblijft nadat aan Francina en Pieter hun “zorgloon” is uitbetaald, moet in vijf gelijke porties worden verdeeld voor de vijf genoemde personen.
Blijkbaar waren zijn dochter Johanna Gesina en zijn zoon Gerardus in 1806 al overleden, toen het testament werd opgemaakt.
Je kunt het testament hier lezen.
Waar de Waterstraat in Deventer is zie je op onderstaand kaartje, het is vlakbij de IJssel.
 

 
Pieter van der Beek en Gesina Jalinks trouwden op 7 november 1745 in Deventer. Zij konden beide schrijven, want hieronder zie je hun trouwdatum met de namen en adressen uit het trouwboek en daar onder hebben ze hun eigen namen geschreven. Bij heel veel stellen uit dat trouwboek stond dat ze niet konden schrijven.
Verder hadden ze beide een achternaam, dat was ook wel bijzonder in die tijd.
Pieter woonde in de Assenstraat en Gesina in de Papenstraat (zie bovenstaand kaartje).
 

Gesina is geboren op 22-10-1719 in Deventer volgens een regel uit het doopboek van de hervormde kerk, je ziet het hieronder.

Gesina was een dochter van Gerrit Hendrik Jalink en Elisabeth Coppens. Gesina had nog twee broers: Engelbertus en Frans.
Haar verdere voorouders zie je in onderstaand overzicht.
Haar vader Gerrit werd maar 26 jaar, Gesina was nog maar vier toen hij overleed.
Haar overgrootvader Derk Jalink was herbergier, en ouderling in de NH kerk van Goor.
De vader daarvan was ook een Derk. Hij was burgemeester van Goor, en kerkmeester en ouderling in de NH kerk van Goor.
De vader daarvan was ook weer een Derk. Hij was smid en burgemeester van Goor tot hij overleed in 1667.
Werner Jalink, de overgrootvader van de eerste Derk, was ook smid en burgemeester van Goor.
Dus drie generaties burgemeesters van Goor.

Gesina overleed op 24 juli 1780. Je ziet hieronder het overlijdensbericht van Gesina, ze is begraven in Deventer onder een half uur klokgelui. Ze lag voor haar overlijden in het Sint Elisabets Gasthuis.
In het Sint Elisabets Gasthuis werden geesteszieken verpleegd, blijkbaar was ze de laatste jaren van haar leven krankzinnig, of was ze misschien gewoon dement?

Pieter en Gesina kregen 10 kinderen: Gerhardus (08-01-1747), Elisabeth (04-02-1748), Gerharda (03-12-1749), Gerhardus (23-04-1752), Gerrit Hendrik (11-08-1754), Gerharda (05-06-1757), Francina (11-02-1759), Pieter (14-01-1761), Johanna Gesina (25-07-1762), Engele (begraven op 18-02-1765, geboren op ?).
Mijn voorvader Gerhardus is de vierde. De eerste Gerhardus overleed jong, want dezelfde naam werd weer gebruikt.
Elisabeth overleed ook jong (zie hieronder, ze werd 17 jaar) en Johanna Gesina overleed voor 1774, ze werd hoogstens 11 jaar (zie de burgerschapsakte onderaan).
 
Hieronder zie je een regel uit het doopboek van Deventer van 1752, waarin de doop van Gerhardus wordt vermeld. En daaronder een paar regels uit het begrafenisboek, waarin de begrafenis van Elisabeth wordt vermeld. Dat was op 14-03-1765, ze was toen 17 jaar. Daarin staat ook dat de familie van der Beek aan de Waterstraat woonde.

Pieter en Gesina kregen ook nog twee doodgeboren kinderen; één op 21-01-1751 en één op 08-08-1753. Op de afbeelding hieronder zie je de melding daarvan in het begrafenisboek van Deventer.
Er stierven toen heel veel jonge kinderen volgens dat boek, veel meer kinderen dan volwassenen.
Hoeveel er betaald moest worden voor een begrafenis hing o.a. af van het aantal uren dat de klok geluid moest worden, en welke klok. Een uur met de grote klok en een baar kostte f 4,- is op die afbeelding te zien.

In 1748 werd er een volkstelling in Deventer gehouden. Hieronder een regel uit de gegevens van de volkstelling van 1748 in de Polstraat te Deventer.
Pieter en Gesina woonden blijkbaar, nadat ze getrouwd waren, op Polstraat 127; ze woonden daar met 2 volwassenen en 1 kind (later woonden ze aan de Waterstraat, in ieder geval in 1765, en ook toen Pieter stierf in 1807).
Daar achter staat het beroep van Pieter, was dat onderconstapel?
Een constapel was een artillerie-officier met bevel over enkele stukken geschut.

 
In 1774 verkreeg Pieter van der Beek, met zijn gezin, het grote burgerschap. Hij kreeg daarmee stadsrechten.
Hij moest er wel fl. 360,- voor betalen (fl 50 voor elk van zijn zonen en fl 25 voor elk van zijn dochters en nog fl 160 voor Pieter en Gesina zelf).
Hij had ook voor het kleine burgerschap kunnen gaan, dat had hem maar fl. 12,- gekost maar dan had hij minder rechten.
 
De stad Deventer kende ingezetenen en burgers. Eerstgenoemden hadden wel toestemming gekregen om binnen de stad te wonen, maar ze hadden er verder geen rechten. Burgers daarentegen mochten zonder beperkingen in de stad handel drijven, waren vrijgesteld van de betaling van tolgeld dat de stad hief en mochten de stadsweiden gebruiken, tenminste als ze grootburger waren, kleinburgers mochten dat niet.
Een toekomstige grootburger moest naar het stadhuis komen met zijn eigen geweer (als teken dat hij de stad wilde helpen verdedigen) en met twee brandemmers in de hand (als teken dat hij bereid was om mee te helpen met de brandweer). Aldus toegerust legde de nieuweling voor de stadsregering de burgereed af.
 
De burgerschapsakte van Pieter zie je hieronder, daar zie je ook dat Pieter uit Oostende kwam.
Zijn vrouw Gesina had blijkbaar al het grootburgerschap, waarschijnlijk via haar ouders. Want Pieter had door zijn huwelijk blijkbaar al het halve grootburgerschap.
 

In de negentiende eeuw kwam er een einde aan het verlenen of kopen van het grootburgerrecht, omdat het houden van vee afnam. De gemeenteraad heeft op 15 februari 1866 besloten de rechten van de grootburgers tot het drijven van vee op stadsweiden te vervangen door een jaarlijkse vergoeding. Wie het grootburgerrecht bezat kon jaarlijks 30 gulden krijgen.
Dit raadsbesluit is nog steeds geldig, omgerekend in euro’s is dat nu € 13,61. Er zijn nog ongeveer 100 grootburgers van Deventer die elk jaar die uitkering van € 13,61 ontvangen, want kinderen erven het grootburgerschap van hun ouders. Je kunt het niet meer kopen, dus je bent het of je bent het niet.

Pieter is de overgrootvader van mijn grootvader.
Hij is geboren op 18-09-1785 in Stavoren, zie onderstaande regels uit het doopboek van de hervormde kerk.

Hij is vanaf 1810 schoenmaker te Ferwerd (adres: Vrijhof nr 8), in 1817 schoenmaker in Birdaard, later koopman en winkelier te Jislum, en in 1832 was hij volgens de geboorteakte van Arrentje gardenier, en zijn vrouw Grietje winkelierske.

Pieter werd afgekeurd voor de militaire dienst door gebrek aan lengte.

Uit het lidmatenboek Ferwerderadeel van 1831 blijkt dat Pieter van der Beek belijdenis deed op 13 maart 1831 in de herv. gemeente.
In 1808 kreeg Pieter een bericht van de notaris van Hallum, waarin staat dat Pieter Gerardus van der Beek, Hallum, 20 jaar, 1/5 van zijn grootvaders nalatenschap erft. Zijn moeder is Akke Baukes, Amsterdam, mede-requirant, en zijn grootvader is Pieter van der Beek, onlangs overleden te Deventer.
Pieter erfde dus van zijn grootvader Pieter van der Beek uit Deventer.
Dat document van de notaris uit Hallum kun je hier lezen, het is trouwens heel moeilijk te lezen.
En je kunt het testament van grootvader Pieter hier lezen.
 
Akke, de moeder van Pieter, heeft de laatste jaren van haar leven bij haar zoon Pieter en gezin ingewoond in Birdaard.

Hieronder zie je links het geboortebewijs van dochter Akke, waarop je ziet dat Pieter meester schoenmaker in Ferwerd was op het Vrijhof nr. 8; klik er op voor een vergroting.
Daarnaast zie je het geboortebewijs van Arrentje, waarop je ziet dat Pieter gardenier in Jislum was en zijn vrouw Grietje winkelierske.
Daar onder een lijstje met de leden van het gezin van der Beek tijdens de volkstelling van 1830.

In 1821 koopt Pieter een huis in Jislum met huisnummer 19 voor f 601,- van Aaltje Lieuwes Zwart te Jislum, weduwe van Tjeerd Oenes Straatsma en van Binne Ritskes Memerda. Klik hier voor de koopakte.

Op het kaartje hiernaast kun je zien waar ze toen woonden in Jislum.
Ze woonden aan de weg ten westen van de kerk, wat nu de Hikkaarderdyk is. Dat was toen een onverharde weg, die doorliep tot de boerderijen ten noorden van de kerk, en dan doodliep. Er liep toen wel een (onverharde) weg ten oosten van de kerk naar Genum.
Op de boerderij, die het dichtst bij de kerk en de school stond, woonde landbouwer Jacob Terpstra, de boerderij ten noorden daarvan was de Angia sathe. Nog weer een stukje noordelijker, vlak aan de weg staat de boerderij van Klaas Buma. De boerderij ten zuiden van de winkel van Pieter van der Beek was eigendom van Bote Eskes.

Grietje is overleden op 06-02-1858, en Pieter is ongeveer een maand later overleden.
Er is toen een notariële akte opgesteld met de inventaris van Pieter en Grietje i.v.m. de erfenis. Die akte beslaat 14 bladzijden. Klik hier voor die akte.
Omdat die akte moeilijk te lezen is heb ik hem overgetypt, die getypte versie vind je hier.

Een aantal dingen uit die akte:
Er was in de kamer: Een eikenhouten kabinet, geschat op f 28,-; twee stoeltjesklokken f 7, een bed en peluw f 26; negen stoelen en een kinderstoeltje f 8,20; zes theeblaadjes, drie schilderijen, vier trommeltjes, een spiegel en zesentwintig grote en kleine borden geschat op f 5,40 enz, enz.
In het kabinet: zeventien kortling lakens f 34; zes dekens sloopen, een dito hemd en een peulzak f 5,70 enz
In de winkel: Een vuren kabinet f 10; twee tafels, een kift, een trap, een rakje, een kastje, een tijn, een kistje en eierrakje f 5,35; een pot met zout, een potje met siroop, en twee trommels met rozijnen en candij f 2,40; vier ellen zwartbont stofjes, vier wollen mutzen, zeventien el scheerkatoen, drie ellen dito en negen bonte doeken f 7,35 enz, enz.
Verder nog: een schaap f 18; een gouden oorijzer, wegende eenenzeventig wigtjes zes korrels, twintig karaats f 98 enz.

Gerardus Pieters was mijn betovergrootvader. Hij was eerst boerenarbeider, en vanaf ongeveer 1840 was hij van beroep turfmeter. Het graven van turf heeft invloed op de waterstaat. En om die waterstaat te kunnen beheersen had het waterschap geld nodig. Anderhalve cent per vierkante meter over het land uitgespreide bagger was de vervener aan het waterschap schuldig en de turfmeter was de man die het aantal vierkante meters moest vaststellen.

Gerardus moest in militaire dienst. De keuringsgegevens zie je hieronder links. Daar is te zien dat hij ongeveer 1.62 m. was, dat hij een rond hoofd had, blauwe ogen, donkerbruin haar en een spitse kin.

Gerardus kon, toen hij trouwde, niet schrijven. De trouwakte zie je hieronder, rechts. Als je er op klikt zie je hem op ware grootte.
Op de geboorteakte van zoon Romke staat dat hij niet ondertekende omdat hij niet kon schrijven. Later heeft hij het wel geleerd, want toen er in 1858 een notariële akte werd opgemaakt met de inventaris van het huis van zijn ouders stond zijn handtekening er wel onder. En als turfmeter moest hij waarschijnlijk ook wel dingen opschrijven.

Gerardus werd maar 50 jaar. Ze woonden toen in Jislum op nummer 2. Nadat hij was overleden verhuisde Akke met haar kinderen in 1864 naar Oenkerk, naar haar geboorteplaats.
Dat kun je hieronder lezen in een gedeelte van het bevolkingsregister van Ferwerderadeel.

Nadat zij in 1870 was overleden gingen vier van de kinderen weer terug naar Jislum, ze werden opgenomen in het gezin van hun oudere broer Gaatze.
Dat kun je hieronder lezen in een gedeelte van het bevolkingsregister van Tietjerksteradeel.
Romke woonde toen al niet meer bij zijn moeder, hij was boerenarbeider in Oenkerk. En Grietje en Arjen waren al getrouwd, en Doeke was naar Dronrijp vertrokken.

Het gezin van Gaatze van der Beek woonde van 1865 tot 1897 aan Iedyk. Het was een huisje van de diaconie van Jislum. Het was gelegen aan de oostkant van de Jislumervaart tussen de Iedijk en Jislum. Zie op het kaartje hierboven, rechts, bij nr. 17. Gaatze en Baukje woonden hier met hun 7 kinderen.
En er woonden ook nog 4 broers en zussen van Gaatze bij hen in vanaf 1870, nadat de ouders van Gaatze beide waren overleden. Dat waren Bauke, Trijntje, Antje en Gerardus. Je ziet dat aan de gezinskaart hieronder. Zelfs het dochtertje, dat Trijntje kreeg toen ze bij hen inwoonde, werd ook in hun gezin opgenomen.
Later woonde broer Doeke met zijn zoon Minne ook nog een poosje bij hen in, nadat Doeke gescheiden was.

Gaatze en Baukje huurden een huis van de hervormde kerk van Jislum, dat kostte hen fl. 40 (in ieder geval in 1882 volgens het kerkvoogdijboek van Jislum). Gaatze was klokluider van de kerk, daar kreeg hij fl. 20 per jaar voor.
In 1884 werd Gaatze kerkvoogd. Hij betaalde toen nog steeds fl. 40 aan huishuur, maar voor het klokluiden kreeg hij toen fl. 25. Verder kreeg hij nog fl. 3 aan kamerhuur voor de catechisaties en fl. 12 voor kerkelijke vergaderingen. Met die vergoedingen kon hij dus precies de huur van het huis betalen.
Vanaf 1888 kreeg Gaatze ook nog fl. 5 voor het uitsteken van de vlag aan de kerk. Hij was toen ook voorzitter van de kerkvoogdij.

In 1892 diende Gaatze een verzoek in “tot vertimmering van zijn gehuurde hok met veestalling”. Dat werd toegestaan, en de huishuur werd toen fl. 46 per jaar. Zie het stukje uit het boek “Dorpen bij het Wad en in de Vlieterpen” van Johannes van Dijk, dat daar over gaat.
Vanaf 1894 kreeg Gaatze fl. 7,50 voor het vlaguitsteken.
In 1901 werd het huis van Gaatze en Baukje geschilderd, dat kostte de kerkvoogdij fl. 4,26. In dat zelfde jaar kreeg Gaatze een lening van fl. 300 van de kerk.
Vanaf 1902 was de huishuur fl. 55. In 1904 heeft Gaatze de glazen van de lantaarns gerepareerd, en er nieuwe kousen en petroleum in gedaan, kosten fl. 2,12

Dieuwke was een nicht van mijn grootvader Jan Romkes van der Beek.
Haar man Sytse was arbeider, later veehouder. Hij was meer dan 30 jaar ouderling in de N.H. kerk van Wanswerd-Jislum.

Gaatze was een achterneef van mijn vader Jan van der Beek.
Gaatze en Aaltje emigreerden naar Australië. Toen ze nog in Friesland woonden was Gaatze motorschipper.

Kornelis was een achterneef van mijn vader Jan van der Beek.
Kornelis en Jetske woonden eerst in Jislum, gingen in 1938 naar Workum, gingen weer rond 1947 terug naar Jislum, maar daarna naar Bolsward. Daar werd Kees molenaar.

Gerardus Aedes was een achterneef van mijn vader Jan van der Beek.
Gerardus en Aaltje woonden eerst in Jislum, later in Marrum.

Baukje was een achternicht van mijn vader Jan van der Beek.
Baukje en Waatze hadden geen kinderen. Ze woonden in Birdaard, eerst op Bourboomweg 3, vanaf 1992 op Wijtsmastraat 11

Arjen Gerardus was een broer van mijn overgrootvader Romke.

Volgens bovenstaande gezinskaart woonden Arjen en Tietje op Vliet 82a.
Het Vliet zie je hieronder, ze woonden waarschijnlijk in het op 2 na laatste huis. Ze woonden naast Sybren Douma, die woonden op nr. 82 en dat was mijn betovergrootvader.

Nadat Arjen was overleden ging Tietje wonen aan Ens.

Arjen Gerardus was een broer van mijn overgrootvader Romke.

Zijn zoon Jan Arjens was dus een neef van mijn grootvader Jan Romkes van der Beek.
Jan Arjens trouwde, 24 jaar oud, op 19-05-1894 met Elisabeth de Kok, 22 jaar oud. Elisabeth is geboren op 25-02-1872 in Akkerwoude, dochter van Daniël Franzes de Kok en Sytske Jans Vijverda.
Ze woonden eerst een paar jaar in Molenend, daarna gingen ze naar Jislum. Daar kregen ze drie kinderen.
In april 1900 zijn ze geëmigreerd naar Hospers in Iowa, VS. Daar kregen ze nog vier kinderen.

Gerardus was ook een neef van mijn grootvader Jan Romkes van der Beek.
Gerardus trouwde, 25 jaar oud, op 20-05-1899 met Trijntje Tuininga, 21 jaar oud. Trijntje is geboren op 02-05-1878 in Rinsumageest, dochter van Jacob Siedzes Tuinenga en Antje Philips Scheffer.
Gerardus en Trijntje woonden eerst in Rinsumageest, daar kregen ze 7 kinderen.

In 1921 zijn ze geëmigreerd naar de VS. Ze zijn eerst naar Hecla, South Dacota gegaan, een paar jaar later gingen ze naar Crookston en nog weer later naar Brooten, Minnesota.
Gerardus en Trijntje zijn twee keer terug in Nederland geweest, in 1926 en 1950.

Romke was mijn overgrootvader.
Romke was arbeider. Hij werd afgekeurd voor militaire dienst vanwege lichamelijke gebreken, hieronder zie je de gegevens van de keuring. Blijkbaar miste hij één of meer vingers, dat was gebrek nr. 76 bij de militie.
Hij was ook niet lang, hij was 1 el 530 strepen, en dat moet je lezen als 153 cm. Zijn grootvader Pieter was nog kleiner, want die was afgekeurd voor de militaire dienst vanwege gebrek aan lengte.
 


Romke is op 3 april 1872 veroordeeld vanwege mishandeling, samen met zijn broer Doeke. Dus het waren geen lieverdjes. Ze zijn toen tot 8 dagen gevangenisstraf veroordeeld (zie een gedeelte uit het politiearchief hieronder).

De kinderen Gerardus en Tjipke van Romke en Jiskje stonden in 1889 terecht toen ze 11 en 10 jaar waren.
Ze hadden alleen maar wat takkenbossen uit het bos gehaald. Dat was in de winter, waarschijnlijk hadden hun ouders het hout nodig om de kachel te stoken.
Ze kregen er 2 dagen gevangenisstraf voor! Het rechtbankverslag zie je hieronder (G.R. v.d. B. is Gerardus Romkes van der Beek en T.R. v.d. B. is Tjipke Romkes van der Beek).

Romke is overleden aan tbc op 19-02-1900 in Oenkerk, 56 jaar oud.
Nadat hij was overleden moest alles, waarmee hij in huis in aanraking was geweest, worden verbrand (zie het rapport van het gemeentebestuur bij Jiskje hieronder).

Romke en Jiskje konden niet schrijven toen ze trouwden. Want in hun trouwakte staat als laatste alinea:

en is hiervan deze acte opgemaakt die na gedane voorlezing door ons met de Comparanten en de getuigen is onderteekend met uitzondering van den bruidegom en de bruid, die verklaarden zulks niet te kunnen doen aangezien zij nimmer schrijven hebben geleerd

(zie hieronder), klik hier voor de volledige akte.
 

 
Romke leerde later wel schrijven. Bij de eerste vier kinderen stond op de geboorteakte steeds dat de vader niet kon schrijven, maar vanaf dat moment ging hij de geboorteaktes wel ondertekenen. Hieronder zie je bijv. de geboorteakte van mijn grootvader Jan, met daaronder de handtekening van zijn vader Romke.
 

 
Romke en Jiskje gingen op Flokhernepaad 4 in Molenend wonen toen ze getrouwd waren. Omstreeks 1880 verhuisden ze en gingen ze wonen op Dr. Kijlstraweg 50. Dat is naast het huis waar later zoon Tjipke ging wonen (Dr. Kijlstraweg 48) en twee huizen vanaf het huis waar later zoon Gaatze en kleinzoon Rom gingen wonen (Dr. Kijlstraweg 54).

Flokhernepaad 4, zoals het er in 2020 uitziet.

In het huis op Flokhernepaad 4 ging toen een zuster van Romke wonen: Trijntje van der Beek. Ze was getrouwd met Sierk Martens Piekstra en ze woonden daar tot 1883. Toen overleed Trijntje, ze was nog maar 31 jaar. Een half jaar later trouwde Sierk Martens Piekstra opnieuw en ging verhuizen. Toen gingen Romke en Jiskje terug naar Flokhernepaad 4. Ze woonden daar tot 1900 tot Romke kwam te overlijden.
Er heeft ook nog een broer van Romke bij hen ingewoond, dat kun je aan onderstaand stukje uit het bevolkingsregister zien. Dat was Gerhardus, hij woonde van 1874 tot 1877 bij hen in.
Tegenover hen woonde toen op Flokhernepaad 1 een zuster van Romke: Antje van der Beek; zij was getrouwd met Doeye van der Woude.
 

Romke is op 19 februari 1900 overleden aan tbc.
Nadat hij was overleden moest alles, waarmee hij in huis in aanraking was geweest, worden verbrand (zie de afbeelding hiernaast).
Er waren toen al 6 kinderen van hen overleden, Jan in 1879 (6 jaar), Gaatze in 1888 (1,5 jaar), Akke in 1893 (17 jaar), Antje in 1894 (1 jaar), Jantje (heel jong overleden) en nog een Akke in 1896 (14 dagen). Een paar weken later overleed nog hun dochter Grietje (14 jaar) en een jaar later hun zoon Gerardus (22 jaar).
Daarna bleef Jiskje nog met 4 kinderen achter.
 
Ze moest met brood venten om aan geld te komen, ze was “bôlekoerrinster“.
Verder overleed haar dochter Hinke in 1913 op 21-jarige leeftijd door een ongeluk: Hinke liep, twee en een halve maand nadat ze getrouwd was bij een huis langs toen er een muur omviel door de harde wind. Zij kwam onder de muur en overleed.
 
Jiskje woonde, nadat haar man was overleden, op veel verschillende plaatsen, vaak bij andere mensen in en vlak bij haar geboortehuis. Ze werd geboren op Dr. Kijlstraweg 67 in 1854.
In 1869 ging ze met haar vader naar het huis ernaast (dat is afgebroken en bestaat dus niet meer).
In 1872 trouwde ze en haar vader verhuisde vlak daarna weer, hij trouwde toen opnieuw en nu met Tjipkje Pieters van der Beek (hij was de vierde man van Tjipkje, en Tjipkje was een tante van Romke, de man van Jiskje), zie 1.1.4. Van 1918 tot 1928 woonde ze in een gedeelte van het huis op Dr. Kijlstraweg 75, daarna ging ze naar het huis er tegenover, Dr. Kijlstraweg 66. Ze had daar één kamer in het oude “skoallehûs”, tot 1930.
In 1930 kocht haar zoon Gaatze het huis aan de Dr. Kijlstraweg 54 (waar later Rom van der Beek ging wonen). Jiskje ging toen het zuidelijke gedeelte van dat huis bewonen, en tot haar dood in 1940 woonde ze daar.
 
Tijdens Floralia, een feest in Trynwâlden dat eens in de twee jaar werd gehouden, werd Jiskje als “bôlekoerrinster” uitgebeeld m.b.v. bloemen in Stania State, zie hieronder.
 
Meer over mijn overgrootouders Romke en Jiskje vind je onder Mijn verhaal/Mijn overgrootouders

Bauke was een broer van mijn overgrootvader Romke.
Bauke was schoenmaker in Wijns, zijn vrouw hielp hem daarbij. Hij was gebrekkig, zijn ene been was korter dan het andere.
In de geboorteakten van alle kinderen staat: “Vader wegens ziekte verhinderd zelf aangifte te doen van de geboorte“.
 
Op de site http://www.wynzertsjerkje.nl/Schaafsma.html vertelt een zekere Symen Schaafsma uit Wijns over de familie, zie hier onder.
 
Bauke en Antje woonden vlak naast de kerk, in een woning van het armbestuur. Bauke had nauwelijks werk als schoenmaker, er is in 1899 door het armbestuur aan het gemeentebestuur gevraagd of het gezin van Bauke in het armenhuis opgenomen kon worden. Het begin van die brief zie je hier onder. Als je er op klikt krijg je de hele brief te zien.
 

Grietje was een zuster van mijn overgrootvader Romke.
Grietje is veroordeeld vanwege bedelarij op 9 nov. 1870, ze werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van 6 maanden (zie hieronder).
 

 
Vanaf 1869 wonen Grietje en Anne aan Dr. Kijlstraweg 67, ongeveer op de plaats waar nu het timmerbedrijf van Kingma zit maar het huis staat er niet meer.
Anne was arbeider en had een kroegje. Ze woonden in het kleine huisje met 12 kinderen, en nog een onecht kind erbij (Jurjen, geb. 19-11-1894) van dochter Aaltje (niet getrouwd).
Boven de deur van hun huis hing een bordje met het volgende opschrift: